donderdag 20 december 2007

God als verklaring voor de wereld

op evolutie.blog.com staat een artikel naar aanleiding van een interview dat Canvas had met David Attenborough. Hierin zegt hij dat volgens hem het bestaan van de natuur geen religieuze, en zeker geen christelijk-religieuze consekwentie heeft. Hem wordt regelmatig gevraagd waarom hij God, de schepper van al dat fraais, geen hulde brengt. Volgens hem vergeten de schrijvers van dergelijke brieven voor het gemak maar even welk een ellende er op de wereld is, zoals de oogboletende worm, die van binnen uit het oog op knabbelt, zodat de besmette persoon blind wordt.
De daaropvolgnede discussie lijkt zich even te concentreren op de vraag of christenen wel leed willen zien. Volgens een Christen, simon, zien zij het leed wel degelijk, en vragen God ook regelmatig naar het waarom ervan, in liederen, psalmen en de bijbel zelf. Beter nog, ze proberen het leed te bestrijden, en dat snap ik eigenlijk niet. Want als God dan het lijden in de wereld heeft gebracht, waarom moet je daar dan vervolgens als gelovige een eind aan proberen te maken? Je werkt God dus eigenlijk tegen. Een andere redenering zou kunnen zijn dat God het lijden in de wereld heeft gebracht, zodat gelovigen kunnen laten zien hoe goed ze eigenlijk zijn als ze er iets tegen proberen te doen.
Inmiddels is de discussie weer wat abstracter, en worden de christenwetenschapper (en dan vooral de tegenstrijdigheid in de term) en de moeite die mensen hebben om te voorkomen dat ze God gaan personificeren besproken.

woensdag 19 december 2007

nutteloze irritaties

Het is koud de laatste dagen, tenminste dat vind ik. Mijn hond Daja kan ik er niet op betrappen dat ze het met me eens is, en zo zie je dan een treffend voorbeeld van hoe twee weszens dezelfde wereld heel anders beleven. Terwijl mijn hand pijn doet van het ontdooien in mijn jaszak, steekt Daja haar neus nog eens lekker in de grond om het laatste beetje andere geur op te snuiven.

Ik had me vanmorgen voorgenomen haar haar gang te laten gaan, en niet aan de riem te gaan trekken, omdat ik nu eenmaal weer snel de warmte in wil. Dat ging een tijdje goed, Daja snuffelde, ik leed in stilte, en vroeg haar af en toe om door te lopen, wat ze dan meestal deed. Toen we op een bepaald stuk pal tegen de wind in liepen, moest en zou Daja een stuk terug. Iets over het hoofd gesnuffled; wie zal het zeggen. Toen toch maar weer een rukmet een nutteloos 'hou eens op'. Aan de ene kant ben ik dan geirriteerd, aan de andere kant gun ik haar haar gesnufle graag. Het draait dus uit op een warrig compromis, waarbij ik haar haar gang laat gaan, totdat ik *echt* even verder wil.

vrijdag 16 november 2007

Karin Spaink in 'de ochtenden'

Ze had een moeizame start vanochtend, omdat de ochtenden op nieuwe gasten een serie trefwoorden afschiet, waar dan kort op gereageerd moet worden, zoals 'leeftidj', 'slechte gewoonte', 'grootste angst' en meer van dat fraais. De meeste gasten proberen er het beste van te maken, maar Karin had er geen zin in. Nadat me dit eerst wat irriteerde, gaf ik haar groot gelijk. Niemand weet 5 minuten na aanvang nog wat ze op 'grootste angst' gezegd heeft, maar het ligt wel ineens zomaar op straat voor algemeen gebruik.
De interviewers hadden moeite met het verschil tussen grote lijnen en specifieke gevallen. Karin maakt zich zorgen over de manier waarop moeizaam bevochten burgerrechten, die o.a. tot doel hebben de overheid op afstand te houden, schijnbaar moeiteloos worden afgenomen, zonder dat direct aangegeven kan worden waarom dat wenselijk is, en zonder dat de burger inzicht kan krijgen in wat er met de ingewonnen informatie wordt gedaan. De interviewers bleven vragen waar Karin nu precies bang voor was, maar mijn indruk was dat Karin wilde zeggen dat het principe niet deugt, en dat het voor het principe niet uitmaakt op welke manier de vergaarde informatie wordt gebruikt.
Ik geloof dat ik het hiermee eens ben. Het kan me weinig schelen wat iemand van mij weet. Dat iemand zou rondsnuffelen in mijn gegevens zegt meer over die persoon dan over mij, maar aan de andere kant is het absurd dat allerlei gegevens worden opgevraagd/opgeslagen, omdat er misschien een terrorist mee gepakt kan worden. De terroristen zijn in dat opzicht de nieuwe russen. Er is blijkbaar een soort vijand nodig, om mensen te overtuigen dat ze moeizaam opgebouwde rechten moeten afstaan voor een of ander niet duidelijk weer te geven doel. Wat dat betreft is er niets veranderd sinds de weerwolf of de heks.
Er was ook een officier van justitie aanwezig. Na wat omtrekkende bewegingen zei ze, en ze zei er zelf bij dat het flauw was, dat we dit nu eenmaal in de tweede kamer hebben afgesproken. Maar vooral bij dit soort wetgeving staat de waan van de dag goed bestuur ernstig in de weg. Ik heb geen hoge pet op van volksvertegenwoordigers, vooral omdat ze partijvertegenwoordigers i.p.v. volksvertegenwoordigers zijn.
Ik was van plan het met Karin oneens te zijn, vooral omdat ik vind dat iemand die niets te verbergen heeft ook weinig te vrezen heeft, maar het contrast tussen de burger die steeds transparanter wordt, en de overheid die steeds geslotener probeert te zijn, is zorgwekkender (grote lijn) dan mijn desinteresse voor de vraag of mijn ov-chip informatie straks bewaard gaat worden in een database.
"Ja meneer Abma, waarom ging u op 15 december 1986 met de trein naar Kampen, en meteen weer terug, terwijl u daarvoor en daarna niet meer in Kampen bent geweest?" "Omdat ik de verkeerde trein had genomen misschien?" "En dat gelooft u zelf HAHAHA! bedenk maar iets beters, want wij hebben wel een vermoeden."

woensdag 14 november 2007

Bijna dood.....ervaringen

Vanmorgen had het programma 'de ochtenden' een interview met Pim van Lommel?? over zijn binnenkort te verschijnen boek 'oneindig bewustzijn'. Heel kort samengevat komt het betoog erop neer dat het bewustzijn een oneindig plaats- en tijdloos iets is, waar de hersenen op kunnen inloggen, en in een bepaalde logische volgorde informatie uit kunnen halen. Op het moment dat de hersenen uitvallen, b.v. als gevolg van een hartstilstand, treedt er een toestand op, waarbij de overlijdende op een andere manier op het universeel bewustzijn wordt aangesloten, en wel zo, dat hij tijdelijk door tijd en ruimte kan reizen. Er werd een voorbeeld ten gehore gebracht van een mevrouw, die haar lichaam verliet, maar uiteindelijk besloot dat ze terugwilde het leven in, en er toen ineens weer was. Wat zou er gebeuren als de persoon niet terug wil, maar de artsen krijgen het hart weer op gang? Wordt je dan tegen je wil teruggetrokken het leven in, en wordt je daar dan langdurig depressief van of.....

Een vraag die ik al eerder heb gesteld, is hoe, als er geen hersenactiviteit is, iemand vervolgens de bijna-dood ervaring kan reproduceren. Daarvoor moet hij in de hersenen zijn opgeslagen. Vanmorgen heb ik deze vraag gemaild, en tot mijn grote verrassing werd hij voorgelezen en beantwoord: De hersenen slaan niet zelf de informatie op, maar zijn de ontvanger die aangesloten is op het oneindige bewustzijn. Uit dat bewustzijn plukken ze de ervaring, zodat de belevers ervan hem kunnen navertellen. Dus feitelijk ligt het geheugen in deze visie buiten de hersenen opgeslagen. Van Lommel noemde internet als voorbeeld: "je kunt op veel websites kijken, maar die staan niet allemaal op je eigen computer". Ofwel, we slaan zelf wel het nodige op, maar ons bewustzijn hebben we niet zelf, maar we loggen erop in.

Als hier iets van klopt, zou het ook mogelijk moeten zijn om op andere plaatsen (tijd en ruimte) in te loggen, dat zou dan bepaalde helderziendheden verklaren. Maar waarom registreer je dan niets tijdens je slaap? Staat de ontvanger dan uit, wordt de batterij opgeladen of... Waar is het vermogen om op dit universeel bewustzijn aan te sluiten ooit ontstaan, en heeft ieder levend wezen zo'n aansluiting?
Ooit las ik over volges die in de vroege jaren 40 hadden geleerd om melkdoppen lek te prikken met hun snavel. Een paar jaar later konden Europese vogels dat ook, zonder dat er contact geweest leek te zijn tussen de populaties. Is hier dan sprake van een vogelbewustzijn waar elke vogel op inlogt bij zijn geboorte? Leuk is dan ook dat aangeleerde zaken, zoals die melkdop kunnen worden teruggegeven aan dat bewustzijn. Zou onze grotere hersencapaciteit ons dan juist verder van- of dichter bij dat centrale bewustzijn brengen?

Intrigerend materiaal. Laat ik er voorlopig eens neutraal tegenover staan.

vrijdag 9 november 2007

Ja maar de liefde dan

Mensen vinden zichzelf heel bijzonder. Ze kunnen denken en hebben emoties, terwijl de rest van het leven uitsluitend op basis van instinkt of aangeleerd gedrag. BRRRRR! Wat we kunnen is ons instinctief en hormonaal bepaalde gedrag namen geven, en bepaalde primaire emoties zoals medelijden en enthausiastme opwekken via indirecte prikkels. Ik denk hierbij b.v. aan films of boeken. We weten dat de gebeurtenissen daarin niet echt zijn, maar we vertalen het abstracte verhaal naar primaire emoties. Vervolgens beseffen we ons dat we die emotie hebben gehad, en afhankelijk van of dit ons beviel raden we de film aan vrienden aan, of lezen vaker een boek van die schrijver. Het lijkt me allemaal nogal simpel en te verklaren uit een koppeling tussen het taalgedeelte van onze hersenen, en dat deel dat prikkels omzet in primaire reacties. Het kijkennaar porno zal wel net zoiets zijn, al heb ik daar geen ervaring mee omdat ik blind ben. Ik kan me niet voorstellen dat het bladeren in een boekje, of het kijken naar tv lustgevoelens opwekt, maar omdat zelfs geschreven taal reacties kan triggeren, geloof ik wel dat pronografische tijdschriften dat ook kunnen.
Tot zover zullen de meeste mensen het wel eens worden met de nodige nuanceringen waar ik de deskundigheid niet voor heb. Maar wat me verbaast is dat voorstanders van een unieke mens, die al dan niet door God is geschapen, regelmatig liefde langs laten komen als een zo bijzondere emotie, dat je wel mens moet zijn om deze te ervaren, waarderen, koesteren en meer. Mij ontgaat dit. Jonge mensen worden m.i. gewoon net zo lang verliefd totdat er twee personen op elkaar verliefd worden. Daarna wordt de relatie gestest, en afhankelik van het succes wordt het proces onderbroken, of herstart. Als een relatie een tijdje stand houdt, treden er mechanismes in werking om ervoor te zorgen dat hij blijft bestaan. Zoals Justin Hayward al eens zong: "it is easier to stay, than to turn around and run" (the present, blue world).
Omdat er tegenwoordig veel externe prikkels zijn, en relatief makkelijke vluchtroutes, stort de ene relatie na de andere in elkaar. Als de liefde echt zo'n universeel iets zou zijn, zou het in bepaalde culturen niet zo vanzelfsprekend zijn om meer den 1 vrouw te hebben, omdat die extra vrouw dan conflicteert met de liefde voor de eerste.
We hebben de nijging emoties te cultiveren. Vroeger ging een groot percentage kinderen vroegtijdig dood. Als mensen daar net zo'n drama van maakten als we tegenwoordig doen, dan was onze soort al lang geleden uitgestorven wegens verregaande passiviteit. Natuurlijk moet ik er ook niet aan denken dat een van mijn kinderen iets overkomt, maar waarom dat nu wezenlijk anders is dan een hond die haar pups beschermt tegen aanvallers snap ik niet. Ik kan het gedrag alleen benoemen, en de hond niet. Deze verdierlijking van het mmenselijk gedrag lijkt me volkomen terecht, omdat we ook gewoon dieren zijn, niets meer en niets minder. Op ons hedendaagse gezin, dat dan uit die zogenaamde liefde is ontstaan, valt nog wel meer af te dingen, maar dat moet maar even wachten. Kort samengevat is mijn stelling dus dat liefde niets anders is dan het gevolg van wat hormonale activiteit in de jeugd, en de behoefte om met de gevolgen daarvan om te kunnen gaan. Dat dit gedrag zich ook op hele andere wezens kan richten, hond, poes, zegt eigenlijk al genoeg.

dinsdag 18 september 2007

Microsoft verliest in EU

Het heeft even geduurd, maar het 'Court of First Instance' heeft de europese commissie in het gelijk gesteld in haar strijd tegen Microsort. Bijna alle boetes en bepalingen bleven overeind. Het belangrijkste is volgens mij dat Microsoft, als zeer prominente monopolist niet de hele IT sector lam kan leggen door de protocollen en api's die het gebruikt voor zichzelf te houden.
Natuurlijk zijn er bedrijven, en zelfs hoogleraren, die waarschuwen voor een aanval op pattent systeem, vanuit de gedachte dat de EC allesmaar vrij kan geven, ongeacht hoe het is beschermd. Dit lijkt mij bangmakerij. Het gaat hier alleen om de externe interfaces, interfaces die dus bedoeld zijn om van buitenaf gebruikt te worden. Omdat het de externe interfaces van een monopolie zijn, lijkt het me niet meer dan logisch dat de rest van de industrie er toegang toe krijgt. Het alternatief is dat de EU zelf interfaces op zou stellen en Microsoft en anderen zou verplichten zich hieraan te conformeren, ongeveer zoals Chine heeft geprobeerd met draadloze netwerkvervbindingen. Ik weet eingelijk niet of dat wat geworden is. Hopelijk breidt de EU de verplichting tot het beschikbaarstellen van specificaties ook nog eens uit tot b.v. het .doc formaat, zodat er geen reden meer is om dit niet bij de OOXML specificatie te voegen. Feitelijk zou het verboden moeten zijn om gegevens op te slaan in een formaat dat niet toegangkelijk is voor de eigenaar van die gegevens. Overheden hebben ICT lang niet serieus genomen, en zich daarom mogelijk ook niet afgevraagd of en zo ja hoe gegenereerde dokumenten moeten worden bewaard. Het is goed dat daar nu over wordt gedacht, jammer dat Microsoft zich daar weer tegenaan moet bemoeien, maar goed, ik dwaal af.
Hoe deze beslissing uit zal pakken weet ik niet. Microsoft zal zijn standaard taktieken wel weer loslaten, al denk ik dat het in Europa minder fans heeft dan in de V.S. en dat het systeem hier wat minder corrupt is dan aan de overkant van de Atlantische oceaan.
Tja, en dan sommige reacties: Lodewijk de Waal zag gister in stand.nl het nut niet zo van de acties van de EC. Hij vindt het wel prettig dat hij EEN programma (windows) koopt, en dat de computer dan alles doet wat hij wil. Kan het simplistischer? Als hij zo redeneert, had hij ook wel vast kunnen houden aan de geloofsdogma's van zijn voorvaderen. Die waren ook lekker simpel en je wist wat je aan het leven had. Het gaat erom te kunnen kiezen, en dat een afwijkende keuze niet nodeloos moeilijk wordt gemaakt, omdat er een groot bedrijf vindt dat dan zijn belangen worden geschaad.

maandag 3 september 2007

Onze ministers en hun vrienden

De 100 dagen waarin het kabinet eens ging wennen aan hun nieuwe baan, en die werden omschreven als 'in gesprek gaan met de samenleving', heeft de samenleving 3.2 miljoen euro gekost. Vier ministers, waaronder Balkenende zelf, hebben dit geld uitgegeven zonder zich te houden aan
de geldende aanbestedingsregels. Bert Koenders, die dan misschien niet zichzelf, maar toch zeker een paar partijgenoten op een absurde manier heeft verrijkt was gewaarschuwd, maar zette toch door, want een paar goede vrienden laat je toch niet in de kou staan?
Zojuist hoorde ik mevrouw Vos van de pvda zeggen dat Koenders diep door het stof is gegaan. Wat een onzin! Voor zover ik weet heeft hij alleen een keer sorry gezegd, maar dat was voordat bekend werd dat hij al wist dat hij zijn vrienden op ilegale wijze hielp.
Van Rouwvoet had ik echt meer verwacht, maar ook die voert inmiddels tijdgebrek aan, zo van: "als Koenders daarmee weg komt, dan moet het mij ook lukken." Wat zouden die "niet nixers" nu aan het doen zijn met dat onterecht binnengehaalde geld?
Ik heb me vaak ge-ergerd aan mensen die de staat tillen voor een paar honderd euro, b.v. omdat ze gehandicapt zijn, maar sinds ik Koenders en zijn club ken, die door Balkenende ook nog de hand boven het hoofd wordt gehouden, moet ik mijn mening maar eens gaan herzien over de kruimeldieven waar ik me eerder druk over maakte.

dinsdag 28 augustus 2007

The moral law

Vanmiddag raakte ik verzeild op http://evolutie.blog.com (daarover een andere keer). Het bovenste artikel gin over iemand die als 'America's bekendste atheist' werd omschreven. Deze had uitgehaald naar de redactie van het blad Nature, omdat deze zonder al te kritisch te zijn kijkt naar auteurs die een brug tussen wetenschap en religie proberen te slaan.
De aanleiding was een artikel dat ik niet ken, maar Harris nam de gelegenheid te baat om een klein stukje van zijn kritiek op het boek 'the language of God' van Francis Collins nog eens over te doen. De uitgebreide kritiek staat op http://www.truthdig.com/report/item/20060815_sam_harris_language_ignorance/. In zijn recentie van het boek benadrukt Gert Korthof vooral de manier waarop Collins het 'common descent' deel van de evolutietheorie van een grondslag voorziet. Harris moet vooral hard lachen om de manier waarop Collins uitlegt hoe hij tot het Christendom is gekomen, en wordt verbijsterd als Collins probeert het bestaan van God, en de relatie van de mens tot dit opperwezen te beschrijven aan de hadn van een fenomeen dat hj 'the moral law' noemt. Begrippen als zelfopoffering zouden hiermee verklaard worden.
Dat er mensen zijn die veel over hebben voor anderen, en zichzelf daarbij lijken weg te cijferen is moeilijk te ontkennen, maar dat we het hier over een heel kleine minderheid hebben zal ook wel aan te tonen zijn. Met 6.000.000.000 mensen moet er genoeg variatie zijn om het voorkomen van zelfopoffering te laten voorkomen.
Verder wordt de basis voor deze moraliteit bepaald door een bepaalde overtuiging, b.v. dat er een God is die je volgt, of het besef dat je voorouders al genoeg van de derde wereld hebben gestolen, en dat het tijd wordt om eens wat terug te doen. Deze ambitie lijkt me niet veel verschillen van de ambitie om een bedrijf groot te maken. Voor iemand die vooral bezig is met de vraag wat hij morgen moet eten zijn beide ambities nogal nutteloos.
Als er iets is dat de mens uniek maakt is het het totale ontbreken van een 'moral law'. Mensen zijn in staat om bewust dingen te doen waar ze alleen zelf beter van worden, dit in tegenstelling tot dieren (voor zover ik weet), waarvan we aannemen dat ze geen langer(re) termijnplanning kunnen doen. Goed en kwaad zijn voor een groot deel cultureel bepaalde begrippen, en niet iets dat ons bij de geboorte door de schepper is ingefluisterd. Als je de mens dan toch een stikker op wilt plakken, zijn het vooral opportunisten, met een voor de evolutie verbazend snelle adaptatie van nieuwe situaties. De mensen met principes, of die al te veel gebukt gaan onder hun geweten, zouden in een wat hardere tijd weggevaagd worden door de opportunisten, maar omdat grote delen van de mensheid zich op dit moment onttrekken aan de natuurlijke selectie, is er voor de moralisten ook ruimte.

Maar nu waar ik heen wilde, de anti climax van dit betoog: corruptie.
Zoals anderen zijn opgevoed met het geloof in God, ben ik groot geworden met de gedachte dat corruptie, machtsmisbruik, chantage en meer van dat fraais buitenlandse fenomenen zijn. Hoe verder weg, hoe corrupter. Nederland, en eigenlijk het hele westen zouden hiervan grotendeels gevrijwaard zijn. Al heel lang weet ik beter, in gedachten dan, maar elke keer wordt ik nog steeds getroffen als ik lees hoe makkelijk mensen zich laten manipuleren als er geld, of een ander soort drukmiddel in het spel is. Het maakt daarbij waarschijnlijk helemaal niets uit of je in Nederland, columbia of verwegistan woont. De trieste gang van zaken rond OOXml (ik moet altijd aan O O den Haag denken) laat zien dat West-Europa geen haar beter is dan landen die ongetwijfeld hoger op de corruptiethermometer staan. Brazilie, toch niet het land dat we direct associeren met openheid en transparantie, heeft het op kunnen brengen om tot nu toe in elk geval, 'no with comments' te stemmen. Het graag wijzende Nederland komt niet
verder dan abstain, wat zoveel betekent als: wij doen niet meer mee. En waarom doen we niet meer mee? omdat de bedenker van OO xml mee mag bepalen of Nederland voor- of tegen is. Als EEN stemmer het niet eens is met de rest, gaat de rest van de stemmen verloren. Het is niet alleen vreemd dat de indiener van een standaard zelf mag meebeslissen over hoe een land zal gaan stemmen, het is minstens zo vreemd dat die indiener dat in bijna elk land mag doen, als het om een bedrijf gaat.
Microsoft probeert al niet eens meer om mensen te overtuigen van de technische kwaliteiten van OO xml, waarschijnlijk weten ze zelf nog beter dan hun opponenten dat het bagger is, instituten, voorzitters en bedrijven worden onder druk gezet om het proces van standaardisering te frustreren, zodat begin volgend jaar Jason Matusow van MS op zijn blog kan schrijven hoe fantastisch het is dat ISO het belang van OO xml heeft onderkend en hoe trots hij is vanaf nu verder te kunnen werken met al zijn partners.
Als er iets waar is van de 'moral law', heeft een man als Matusow over een paar jaar heel wat aan zijn geweten uit te leggen. Matusow schreef o.a. dat hij veronderstelt dat iedereen alle hem ter beschikking staande tools zal gebruiken om OO xml wel- of niet geaccepteerd te krijgen. Dit lijkt me een typisch geval van 'hoe de waard is vertrouwt hij zijn gasstel'. Het komt al niet meer in hem op om op technische gronden uit te leggen dat OOXML een goed idee is.
Troost voor mij als Nederlander is dat ook Duitsland, Zwitserland en Noorwegen er een puinhoop van hebben gemaakt. Ook Zweden heeft zichzelf inmiddels belachelijk weten te maken door in een week tijd 20 nieuwe leden toe te laten die niet gehinderd door enige kennis, maar met de belofte van Microsoft dat hun aanwezigheid hun geen windeieren zal leggen, even langskomen om 'ja' te stemmen. Het memo waarin MS zijn partners oproept om zich met de standaardisering te bemoien is inmiddels ook uitgelekt. Iets eerder dan gepland neem ik aan, want de eerder genoemde Matusow doet net of die Zweedse bedrijven al lang lid waren van hun standaard organisatie. Ik ga er van uit dat hij beter weet, maar het kan natuurlijk ook nog zijn dat Microsoft het gevecht op twee fronten voert, zonder onderlinge co-ordinatie. Klas Hammer van MS Zweden heeft natuurlijk heel correct gezegd dat de memo niet verzonden had moeten worden, maar toen was het succes al binnen.

Kortom: er zijn dus echt mensen die hun nek durven uit te steken om een standaard die bij de eerste presentatie weggelachen had moeten worden, net als de 'moral law' van Collins, door ISO gejast te krijgen.
Het enige goede dat uit deze soap voortkomt is dat weer eens grondig gedocumenteerd wordt dat Microsoft op geen enkele manier is verbeterd in de afgelopen 10 jaar. Als monopolist vertonen ze hetzelfde gedrag als een dictator in Irak. Ook MS gelooft niet dat haar producten zichzelf kunnen verkopen, en dus worden lobbyisten met leugen en wat geld op pad gestuurd, net zoals de geheime diensten van de dictators.

vrijdag 24 augustus 2007

Engels perfereert doofpotcultuur

Afgelopen dinsdag moest Hans Smolders van de gemeenteraad Tilburg zich verantwoorden voor het lekken informatie uit vertrouwelijk overleg dat tussen b&w en de gemeenteraad had plaatsgevonden.
Een van de zaken die daar besloten/bekrachtigd werden was dat ex raadsleden die ouder waren dan 65 jaar nog steeds wachtgeld mochten ontvangen, terwijl ze volgens Smolders niets meer hebben om op te wachten als het om werk gaat, want ze zijn gepensioneerd.
Het is niet verwonderljk dat dit soort zaken in geheim overleg wordt besroken, de burger zou er maar eens achter komen waaraan zijn belastinggeld wordt uitgegeven.

Toen mocht de heer Engels, (is dat Hans Engels , hoogleraar gemeenterecht) in het radio-1 journaal zijn mening geven. Hij zei dat hij vond dat Smolders de verkeerde weg had bewandeld, wat ik me nog kan voorstellen, maar de achterliggende redenering was dat het bekend worden van dit soort achterkamertjesregelingen het imago van de overheid bij het publiek kunnen schaden. Ik heb nog afgewacht of hij dit ging nuanceren, maar nee. Blijkbaar heeft hij de hoop op een betrouwbare overheid al opgegeven, en hoopt hij nu op de onmondige burger, die denkt dat er geen schandalen zijn omdat hij er niets over te horen krijgt.
Engels zei nog wel dat dit soort zaken b.v. via de media aangeklaagd zouden moeten worden, maar dan nog begrijp ik hem niet, want er zal toch eerst iemand moeten zijn die lekt voordat de media het ergens over kunnen hebben. Smolders heeft de eerlijkheid om gewoon zelf te lekken en niet geheimzinnig te gaan doen.

maandag 20 augustus 2007

Microsoft blijft ISO proces frustreren

Er schijnen mensen te zijn, die denken dat microsoft, nadat het schuldig is bevonden aan monopolistisch machtsmisbruik, zijn leven heeft gebeterd, of dat er op z'n minst signalen zijn dat er aan verbetering wordt gewerkt.
Waarschijnlij is dit niet het geval. De PR afdeling is misschien op een cursus geweest, sommige afdelingen mogen expirimenteren met fenomenen als open source maar dit soort bewegingen lijken me vrooal een manier om de concurrentie beter te kunnen begrijpen en een betere strategie tegen zo'n concurrent te kunnen bedenken.
op Groklawwordt o.a. gevolgd hoe Microsoft het proces frustreert om zijn OO-xml standaard voor dokumenten door de ISO organizatie probeert te jassen. Dit bebeurt niet op basis van technische discussies, maar door zich in deel-commitees in te kopen, andere commiteeleden verkeerde informatie te geven, of zoals in Nederland het proces te frustreren door misbruik te maken van de regels aangaande de uitkomst van stemmingen.
Volgens mij hebben we nog steeds te maken met het Microsoft van 10 jaar geleden. Er worden bagger producten op de markt gezet (OOxml in dit geval) en omdat deze bagger zichzelf niet kan verkopen, worden machtsmiddelen gebruikt om acceptatie af te dwingen. 12 jaar geleden waren os/2 (beter dan windows) en netscape (zonder twijfel beter dan IE), en 20 jaar geleden hadden we hetzelfde met quickbasic en turbobasic. Zolang Borland bleef ontwikkelen kwam MS met versies uit, maar zodra Borland stopte, was het ook ineens gedaan met Quickbasic.
Het feit dat MS zoveel moeite moet doen om OOxml geaccepteerd te krijgen zou iedere IT beslisser voldoende moeten zeggen, maar nee, hoe groter MS zichzelf maakt door middel van zijn machtsspelletjes, hoe meer bedrijven er in de rij staan om prominent aanwezig te zijn op door MS georganiseerde marketting-events zoals teched.
Als het gedrag van MS op een dag backfiret, zullen ze wel snel een andere rij weten te vinden om in te gaan staan.
Ik neem aan dat MS meer oneerlijk verdiend geld op zijn rekeningen heeft staan dan een hoog aangeslagen crimineel als Holleder, maar met hem mag je niet in een restaurant gezien worden, terwijl je wel trots mag verkondigen dat je een Microsoft event sponsort, of er een strategisch partnerschap mee hebt afgesloten.
Blijkbaar het verschil tussen onderwereld en bovenwereldcriminaliteit.

donderdag 16 augustus 2007

Casa luna presentator 2 x getroffen

Just for fun: er staat nog een bericht in concept over kinderopveng, en dus ben ik wat meer gericht op opmerkingen die ik hierover hoor.
Woensdag in Casa Luna zei een beller dat tot zijn verbijstering kinderen al op twee-jarige leeftijd naar de crash werden gebracht. Klaas Drupsteen zei dat zijn kind al eerder die kant op ging, en dat dat ook best kan, als het maar gedoseerd gebeurt. Verdr gooide hij er nog de klassieke smoes tegenaan dat het ook wel goed is voor kinderen. Dit lijkt me eerlijk gezegd wishfull thinking.
Vandaag maakte een beller het nog mooier: "ik heb gezien hoe ze in Berlijn kinderen in schooltjes propten waar ze dan de hele dag door de overheid werden gedrild. Hier gaan we de zelfde kant op, omdat de kinderen nu van vroeg tot laat door de school opgevangen moeten worden." Misschien iets te kort door de bocht, maar voor een telefonische reactie vond ik hem prima en geeft globaal mijn probleem met bso en crash weer.
Ik heb er niets tegen dat ouders de zorg voor kinderen delen, wat er m.i. mis gaat is dat ze het kind over de muur gooien bij de opvang, en dan denken dat hun verantwoordelijkheid voor de rest van de dag is afgekocht. Dat ze dat afkopen maar voor een heel klein deel zelf doen is weer een ander verhaal.

dinsdag 14 augustus 2007

Piet Vroon

Ik zou hem moeten kennen, maar deed dat tot nu toe niet. Ik kwam zijn naam tegen toen ik op zoek was naar boeken over de verschillende theorie-en die onze aanwezigheid hier op aarde moeten verklaren (Evolutie, ID,Creationimse, ge-emigreerd uit een ander zonnestelsel). In zijn boek tranen van de Krokodil moet hij hebben geprobeerd uit te leggen dat onze hersenen eigenlijk te snel zijn ge-evolueerd, zodat we nu opgescheept zitten met drie hersenlagen die onderling matig communiceren.
Die laatste vier woorden waag ik in twijfel te trekken. De onderlinge samenhang is best aardig. Vooral de manier waarop we ons zelf voorhouden dat we een keuze hebben gemaakt, terwijl het dan een door het lichaam ingegeven noodzakelijkheid betreft, vind ik wel mooi.

Voorbeeld: als je boodschappen gaat doen terwijl je een flnke trek hebt, kom je met een hoop spullen thuis, ook al kun je de meesten daarvan niet direct opeten. Neem je voor het winkelen echter eerst een flinke maaltijd, dan worden veel van de artikelen ineens een stuk minder aantrekkelijk. Als mens denk je in beide gevallen dat je een volledig vrije keuze had, maar de lichamelijke behoeften van dat moment zorgen ervoor dat je veel minder meeneemt. Je kunt boodschappen doen op die manier ook uitleggen als vervanging van de jacht. Ik neem aan dat een wolf niet gaat jagen omdat de schemering invalt, maar omdat hj honger krijgt.
Hoe dan ook, voordat ik het boek bestelde eerst wat ronggegoogled naar deze Piet vroon. Van 1976 tot 1994 moet hij een gevierd psychiater zijn geweest, maar wat aan de meeste artikelen opvalt is een soort leedvermaak over zijn teloorgang. De grote denker die het ineens ook niet meer weet, en de hand aan zichzelf slaat, zoals zijn ouders voor hem regelmatig probeerden naar het schijnt.
Dit verschijnsel zie je ook als een groot wielrenner ineens niet meer tegen een berg op kan rijden (Eddie merks b.v.), maar wat na de eerste lachsalvo's zou moeten overheersen is de bewondering voor de grootheid die iemand ooit was.
Als ik de kritiek goed begrijp pakte Piet een aardig klinkende theorie, zoals die van de hersenlagen, zocht daar dan wat expirimenten bij, maar vergat serieus te toetsen of zijn expirimenten wel bewezen wat hij bijeen had bedacht. Lijkt me boeiend leesvoer, dus ik ga de Tranen maar eens lezen, eerst om te zien wat de theorie over de hersenevolutie inhoudt, en om erachter te komen of voor mij als leek de bewijzen ook zo op los zand lijken.

maandag 13 augustus 2007

Het begin

Dit is het eerste bericht in een onregelmatige serie waarin ik me wil uiten over zaken die me op een bepaald moment interresseren. Anders dan b.v. mijn blog op http://brankie.xs4all.nl/, waar het vooral over gebeurtenissen in- en om het huis gaat, wil ik me hier bezighouden met zaken die daar niets mee te maken hebben, zoals b.v. microsoft, Intelligent design, hoorspelen, noem maar op.

Ik wil vooral weten of in de loop der tijd mijn mening over bepaalde zaken verandert, wordt ik milder of juist harder, blijkt mijn eerste oordeel te impulsief, of blijkt de intuitie juist meestal de beste raadgever?

Ik weet dat veel blogs roemloos ten onder gaan, doordat hun schrijver er na een tijdje geen zin meer in heeft, er geen tijd meer in kan steken, of welke oorzaak dan ook, vandaar alvast de uitweg aan het begin van dit artikeltje. De eerste paar artikelen zijn gecopi-eerd van mijn eigen website. Als dit copi-eren voorbij is, zal ik alle 'opinierende'... stukken hier plaatsen, zodat de familiewebsite weer gebruikt kan worden voor zijn oorsprongkelijke doel.
De naam is ge-inspireerd door een interview dat ik ooit hoorde met Cliff Richard, waarin hij vertelde dat hij ooit een keer een boekje met de titel: 'the way I see it' had geschreven, om een antwoord te geven op vragen die hem regelmatig werden gesteld. Hij klonk een beetje beschaamd toen hij het erover had, het is me in elk geval altijd bijgebleven, terwijl het nu al zo'n 20 jaar geleden moet zijn dat ik het fragment hoorde.